Hallo lieve mensen!:)

We zijn weer een paar daagjes verder en gelukkig hebben we sinds 2 dagen wat beter weer, joepie!! Zondag zouden we naar Wasini Island gaan, maar is dus door de regen niet doorgegaan. Nu zijn we maandag gegaan. Wasini is vanaf Mombasa ongeveer 2,5 a 3 uur rijden hen en dus ook terug:). Een hele rit weer moet ik zeggen, maar het was de moeite waard. Ik zal straks proberen wat foto's erop te zetten, dan heb je een beeld bij m'n verhaal. In de ochtend regende het nog super hard, eigenlijk de hele heenreis, dus toen waren we nog niet zo vrolijk. Eindelijk aangekomen, werdt het droog. We zijn op een boot gestapt met nog een hoop andere mensen. Dit is op zich lekker, maar we waren nog misselijk van de rit in de jeep. We zijn een eind gaan varen en hebben ook meteen dolfijnen gespot. Eerst niet van heel dichtbij, maar later wel. Super mooi om te zien. Ze waren wel erg rustig en spongen bijv. niet boven water, maar kwamen steeds om de beurt een stuk boven het water. Ik had er moeite mee, om niet in het water te springen:).

Later zijn we gaan snorkelen en ook dit was erg mooi. We hebben best wat grote vissen gezien en even liggen rusten op een super mooi wit eilandje, strandje, zie foto's.

Na het snorkelen ging het weer wat regenen, maar we hebben al met al niet mogen klagen. Zijn op een super mooi stuk eiland bij een leuke strandtentje gaan eten. Ja, de meeste mensen zullen dit niet geloven, maar Wendy heeft krab gegeten en een vis met zijn kop er nog aan, zie foto's. Een hele uitdaging voor mij, maar het was goed te doen.

Al met al een gezellig en super mooie dag, maar heel vermoeiend en zelfs, ondanks de regen behoorlijk verbrand. Maar kon wel een keer een kleurtje gebruiken.

Vandaag ook een de gehele dag op pad geweest. Een van onze teachers op de school, soort van hoofd had Stijn en mij gevraagd bij haar familie te komen eten. Het zou een uurtje rijden zijn vanaf Town, dus dachten, dat moeten we dan maar eens gaan doen. Het is natuurlijk erg lief dat ze je uitnodigen. Wel heb ik wat moeite met het Afrikaanse eten, maar ja even doorbijtendenk ik dan maar.

Vanmorgen eerst naar het schooltje gegaan, om bijles te geven aanhet meisje van de kindergarden. Zij heeft namelijk veel moeite met het schrijven van letters, zoals de b, c, k, m enz. Ze schrijft de b als een d de c als bij een ) De k zonder < dus niet echt leesbaar. Ik oefen nu elke ochtend de letters met haar. Mijn vraag is wel of ze dit ooit gaat leren, want ik denk aan dislectie en daar is in Kenya normaal gezien voor mijn iedee geen exra begeleiding voor. Ik ga mijn best in ieder geval doen, om haar zo veel mogelijk te leren in de tijd dat ik er ben.

Hierna zijn Stijn en ik samen met de teacher Cristine naar Town gegaan en hebben daar een matatu gepakt richting haar familie. Nou, dit was me een tripje en eenbehoorlijk Afrikaans uurtje pff.. We zijn rond 11.30 uur vertrokken en waren er rond 14.15. Dus wel geteld 2 uur en 45 min onderweg geweest in een matatu, benen in mijn nek opgepropt tussen allemaal mensen.

Wel moet ik zeggen dat de natuur daar heel mooi is. Erg groen, veel bergen en mooie bomen. Zie foto's. We hebben er geluncht, verse kip, maar dan ook echt vers!! Zag hem een paar min ervoor nog lopen, nou dat is dus niet mijn ding:). Ugali, dat is volgens mij gemalen reist, met wat meel. Smaakt nergens naar en is behoorlijk droog. Gelukkig zaten er ook nog wat heerlijke tomaatjes bij:). Al met al voor mij niet de beste maaltijd, maar voor hun heel attend om te delen met hun gasten. Stijn en ik hebben echt ons best gedaan, om zo veel mogelijk te eten, maar helaas was het bordje niet helemaal leeg:). Ook had de familie een cake voor ons gebakken, erg lief!

De terugreis was ook nog heel wat. We zijn binnendoor gereden, en dit is dan ook echt een zand pad met flinke baten in de weg, dus na 2 uur erg misselijk:). Onderweg was het wel heel mooi. Wel heel zielig en aangrijpend was, dat we ineens iets heel vies roken, wat een vuilnisbelt bleek te zijn, waar allemaal kinderen in stonden, om eten te zoeken. Echt waar, de stank is niet te harden en de vuilnisbelt was behoorlijk groot. De kinderen stonden er tot aan hun knieen in, helemaal onder hetr vuil. Dit is wel weer even een moment dat je hart scheurt.

Gelukkig na ongeveer 2,5 uur weer veilig aangekomen bij ons huisje. Was weer een heel avontuur en ben nog steeds misselijk van de rit. Zo even lekker wat eten en morgen weer een leker dagje school, met de kids. Vanavond afscheid van de meiden, die vertrekken morgen vroeg naar Nederland. Wel vreemd, omdat je dan inneens denkt dat dit ook wel heel lekker is, om weer naar huis te gaan. Maar toch ben ik nog niet klaar hier hoor, dus denk er verder niet aan. Donderdag op safari!!

Tot gauw lieve mensen en hoop dat daar alles ook goed gaat!

Lieve groetjes Wendy