inzamelingsactie!

Eindelijk wat meer nieuws over de inzamelingsactie die ik ben gestartin Nederland. Al met al heb (dankzijeenhoopvan jullie) 1700 euro opgehaald, maar dit bedrag staat nog niet helemaal vast. Er zijn nog wat mensen die nog willen storten, maar is nog onzeker. Wat zeker is, is dat we een hoop kinderen heel erg blij kunnen gaan maken!!

De afgelopen 3 wekenheb ik wat geobserveerd en geinformeerdop mijn schooltje en bij verschillende projecten van doingoood. Nu weet ik een beetje wat ze echt nodig hebben en waar ik ons geld aan uit wil geven. Nu weet ik in ieder geval zeker, dat het naar iets goeds toegaat en kan he met mijn eigen ogen zien en foto´s maken voor jullie. Dan weet iedereen waar zijn geld naar toe gaat. Een groot gedeelte wil ik doneren aan mijn school. Er zijn bijvoorbeeld een hoop leerlingen die in een uniform rondlopen, waar behoorlijk wat gaten en flekken inzitten en echt toe zijn aan nieuwe, want ze lopen hier elke dag in en is echt zielig. Een hoop leerlingen leren met bijv. 3 kinderen uit 1 boek, niet echt handig, dus ga een aantal boeken voor een hoop leerlingen bestellen. In de keuken maken ze eten voor honderden kinderen, maar ze hebben een tekort aan borden en bekers. Verder is er nog een hoop lesmateriaal nodig en gaan we maandag kijken, wat er nog meer nodig is. Ik heb de school niet verteld hoeveel geld ik heb, maar dat ik een lijstje wil hebben wat hun denken dat nodig is en wat ik denk dat nodig is, zodat ik daaruit kan kiezen.

Ook wil ik een bedrag doneren aan een ander schooltje waar ik een keer ben geweest en van de week nog een keer heen ga. Dit is de Vilwakwe school. Dit is een schooltje, wat niet bestaat uit gebouwen, maar uit muurtjes met een golfplatendak en dus erg primitief. De mensen leeraren daar zijn onwijs lief en gastvrij. Ze zijn hier een avond komen eten, omdat ook 1 van onze vrijwilligers van doingoood daar heeft gewerkt. Hun hebben het geld hart nodig en ik weet dat het bij hun ook in goede handen is.

Ten slot wil ik graag nog een donatie doen aan een ander project Bless Camp. Dit is een dorp waar lepra patienten wonen. Ook hier zit een schooltje, maar dit is nog niet af. Hier zijn ze hard mee bezig, maar het zit financieel niet mee. Ik ga hier maandag de 29e naar toe en zal dan kijken hoeveel ik aan hun kan en wil doneren.

Ik houd jullie weer op de hoogte, hoop dat het tot nu toe al een beetje duidelijk is.

Groetjes!!

Wasini island, bezoekje teacher.

Hallo lieve mensen!:)

We zijn weer een paar daagjes verder en gelukkig hebben we sinds 2 dagen wat beter weer, joepie!! Zondag zouden we naar Wasini Island gaan, maar is dus door de regen niet doorgegaan. Nu zijn we maandag gegaan. Wasini is vanaf Mombasa ongeveer 2,5 a 3 uur rijden hen en dus ook terug:). Een hele rit weer moet ik zeggen, maar het was de moeite waard. Ik zal straks proberen wat foto's erop te zetten, dan heb je een beeld bij m'n verhaal. In de ochtend regende het nog super hard, eigenlijk de hele heenreis, dus toen waren we nog niet zo vrolijk. Eindelijk aangekomen, werdt het droog. We zijn op een boot gestapt met nog een hoop andere mensen. Dit is op zich lekker, maar we waren nog misselijk van de rit in de jeep. We zijn een eind gaan varen en hebben ook meteen dolfijnen gespot. Eerst niet van heel dichtbij, maar later wel. Super mooi om te zien. Ze waren wel erg rustig en spongen bijv. niet boven water, maar kwamen steeds om de beurt een stuk boven het water. Ik had er moeite mee, om niet in het water te springen:).

Later zijn we gaan snorkelen en ook dit was erg mooi. We hebben best wat grote vissen gezien en even liggen rusten op een super mooi wit eilandje, strandje, zie foto's.

Na het snorkelen ging het weer wat regenen, maar we hebben al met al niet mogen klagen. Zijn op een super mooi stuk eiland bij een leuke strandtentje gaan eten. Ja, de meeste mensen zullen dit niet geloven, maar Wendy heeft krab gegeten en een vis met zijn kop er nog aan, zie foto's. Een hele uitdaging voor mij, maar het was goed te doen.

Al met al een gezellig en super mooie dag, maar heel vermoeiend en zelfs, ondanks de regen behoorlijk verbrand. Maar kon wel een keer een kleurtje gebruiken.

Vandaag ook een de gehele dag op pad geweest. Een van onze teachers op de school, soort van hoofd had Stijn en mij gevraagd bij haar familie te komen eten. Het zou een uurtje rijden zijn vanaf Town, dus dachten, dat moeten we dan maar eens gaan doen. Het is natuurlijk erg lief dat ze je uitnodigen. Wel heb ik wat moeite met het Afrikaanse eten, maar ja even doorbijtendenk ik dan maar.

Vanmorgen eerst naar het schooltje gegaan, om bijles te geven aanhet meisje van de kindergarden. Zij heeft namelijk veel moeite met het schrijven van letters, zoals de b, c, k, m enz. Ze schrijft de b als een d de c als bij een ) De k zonder < dus niet echt leesbaar. Ik oefen nu elke ochtend de letters met haar. Mijn vraag is wel of ze dit ooit gaat leren, want ik denk aan dislectie en daar is in Kenya normaal gezien voor mijn iedee geen exra begeleiding voor. Ik ga mijn best in ieder geval doen, om haar zo veel mogelijk te leren in de tijd dat ik er ben.

Hierna zijn Stijn en ik samen met de teacher Cristine naar Town gegaan en hebben daar een matatu gepakt richting haar familie. Nou, dit was me een tripje en eenbehoorlijk Afrikaans uurtje pff.. We zijn rond 11.30 uur vertrokken en waren er rond 14.15. Dus wel geteld 2 uur en 45 min onderweg geweest in een matatu, benen in mijn nek opgepropt tussen allemaal mensen.

Wel moet ik zeggen dat de natuur daar heel mooi is. Erg groen, veel bergen en mooie bomen. Zie foto's. We hebben er geluncht, verse kip, maar dan ook echt vers!! Zag hem een paar min ervoor nog lopen, nou dat is dus niet mijn ding:). Ugali, dat is volgens mij gemalen reist, met wat meel. Smaakt nergens naar en is behoorlijk droog. Gelukkig zaten er ook nog wat heerlijke tomaatjes bij:). Al met al voor mij niet de beste maaltijd, maar voor hun heel attend om te delen met hun gasten. Stijn en ik hebben echt ons best gedaan, om zo veel mogelijk te eten, maar helaas was het bordje niet helemaal leeg:). Ook had de familie een cake voor ons gebakken, erg lief!

De terugreis was ook nog heel wat. We zijn binnendoor gereden, en dit is dan ook echt een zand pad met flinke baten in de weg, dus na 2 uur erg misselijk:). Onderweg was het wel heel mooi. Wel heel zielig en aangrijpend was, dat we ineens iets heel vies roken, wat een vuilnisbelt bleek te zijn, waar allemaal kinderen in stonden, om eten te zoeken. Echt waar, de stank is niet te harden en de vuilnisbelt was behoorlijk groot. De kinderen stonden er tot aan hun knieen in, helemaal onder hetr vuil. Dit is wel weer even een moment dat je hart scheurt.

Gelukkig na ongeveer 2,5 uur weer veilig aangekomen bij ons huisje. Was weer een heel avontuur en ben nog steeds misselijk van de rit. Zo even lekker wat eten en morgen weer een leker dagje school, met de kids. Vanavond afscheid van de meiden, die vertrekken morgen vroeg naar Nederland. Wel vreemd, omdat je dan inneens denkt dat dit ook wel heel lekker is, om weer naar huis te gaan. Maar toch ben ik nog niet klaar hier hoor, dus denk er verder niet aan. Donderdag op safari!!

Tot gauw lieve mensen en hoop dat daar alles ook goed gaat!

Lieve groetjes Wendy

Regen, regen en nog eens regen en nog andere verhalen:)

Foto's.

Hallo allemaal.

Zoals jullie waarschijnlijk hebben gezien, heb ik eindelijk al een aantal foto's op mijn weblog kunn zetten. Ik heb er nog veel meer, maar dit is al een voorproefje:).

Vandaag ben ik oververhuist naar het vrijwilligershuis en nu kan ik elke dag gemakkelijk naar een internet cafe toe, want is hier 5 min vandaan. Ik zal vanaf vandaag ook proberen elke ag of om de dag even een verhaaltje te schrijven en foto's erop zetten.

Vandaag een lekker dagje school gehad. De meeste kinderen hebben deze week examens, tussen de examens door geef ik mijn groepjes bijles wiskunde en Lezen en schrijven in het Engels. Sommige hebben hier nog veel moeite mee, dus ze zijn erg blij met deze bijlessen. Ik vindt het ook erg leuk om te doen. Heb dit zef georganiseerd, want je moet we echt alles zelf inplannen en uitzoeken etc. Maar is ook wel weer een uitdaging.

Vandaag ook al een beetje afscheid genomen van mijn gastgezin. Ze zijn niet blij met mijn vertrek, dus dat is wel een goed teken. Ze zijn echt van me gaan houden en dat is natuurlijk super om te horen. Ook ik ben al veel om hun gaan geven in 2 weken, erg appart. Ik ga vrijdag Eddy (zoontje gastgezin) van school halen en samen naar de stad om een horloge voor hem te halen. Dit is iets wat hij heel graag wil hebben ook nog eens nuttig. Al met al heb ik een super tijd met hun gehad, maar ben wel heel blij at ik niet meer elke avon reist met bonen hoef te eten:). Ook heb ik met veel verdriet afscheid moeten nemen van mijn 3 vriendjes, pietje, klaasje en keesje (kakkerlakken:)).

Vanavond heeft Suuske, vrijwilleger in Doingooodhuis heerlijk voor ons gekookt, lasagne. Ook had zij een overheerlijke apeltaart gemaakt. Mijn avand kan dus niet meer stuk.

Nu ga ik weer stoppen jongens, morgen weer een dag. Nog 3 weken te gaan en gaat alleen maar beter worden.

Geniet van m'n foto's en tot snel! Liefs Wen

Al bijna 2 weken hier!

Hallo allemaal,

Ik ben net helemaal speciaal hier naar het internet cafe gegaan, door de regen en ongeveer een uurtje lopen, om jullie op de hoogte te houden met wat nieuwe verhalen en foto's. Zit hier nu al dik een uur en krijg de foto's er niet opgezet. Zo jammer en erg balen, want ik moet zo weer terug naar mn gastgezin, want het wordt al donker en dan mag ik eigenlijk niet meer over straat.

Vanaf morgen avond zal ik gaan verhuizen naar het doingoodhuis en dan kan ik wat makkelijker op internet, dus zal ik ook wat meer verhalen kunnen vertellen en er ook eindelijk, hoop ik, foto's op kunnen zetten. Moet nu gaan, maar alles gaat verder prima, hoop in Nederland ook.

Tot snel! Groetjes Wen

Hier ben ik dan!!

Hallo allemaal!

Sorry dat het even duurde voordat jullie wat van me horen, maar het zit niet echt mee om op internet te kunnen komen. Maar, ik ben zoals mijn moeder al vertelde veilig aangekomen in Mombasa, bij mn gastgezin. Ben met open armen ontvangen door Kate moeder van 32, dochtertje Nicolle van 2, broer Eddy van 8 en nichtje Chental van 2. Ook hebben ze een super nany. Ik heb mn eigen kamertje, met een stapelbed en een waaier, dat is ook echt wel nodig, want het is hier erg benauwd pff..

Verder is alles hier erg wennen. Een behoorlijke cultuurshock kun je wel zeggen. Ik ben nog niet alleen op pad geweest en moet zeggen dat ik dat ook echt heel spannend vind. Ze rijden als gekken, je zit met iedereen opgestapeld in een busje ook wel matatu genoemd. Er zijn geen bushokjes of en er staat ook nergens echt duidelijk op waar het busje naar toe gaat. Ik weet dus echt nog niet hoe ik hier de weg ga vinden:).

Er zijn een hoopp andere nederlandse vrijwilligers in mijn buurt aanwezig, maar daar kan ik in de avond niet naar toe, is te gevaarlijk. Zij zitten met z'n alle in een vrijwillgershuis, waar ik over 1'5 week naar toe ga. Ik mis dit nu wel, even een lekker praatje met een nederlander en is daarom nog wat moeilijker om thuis niet te missen. Al moet ik zeggen dat ik steeds meer wen aan mijn gastgezin en ze heeel erg lief voor me zijn:).

Gisteren samen met Kate naar haar werk gegaan vroeg in de ochtend, want zij werkt bij APDK rehabilitatie centrum, in de buurt van de school waar ik ga werken. Hierna ben ik ook daarheen gegaan. Dit was erg spannend. Heb een rondleiding gekregen en duizend maal welkom geheten. Ze verwachten een hoop van me, want ze hebben nog nooit, hoe hun dat noemen een professional in hun midden gehad wat betreft social work. Ze willen me meteen voor de klas gaan zetten, wat ik heel spannend vind, omdat ik niet weet hoe hun precies te werk gaan. Ook zijn de meeste kinderen zwaar gehandicapt of hebben een lichamelijk handicap, waar ik ook geen ervaring mee heb. Dus een flinke uitdaging:) Maandag ga ik beginnen en heb gezegd dat ik eerst even een dag of 2 mee wil gaan kijken. DE kinderen waren erg enthousiast om mij te zien. Heb een hoop handjes en knuffels mogen ontvangen en dat deedt me erg goed!

Vandaag ben ik met Kate op pad geweest. Eerst op zoekj bij een vrijwilliger ook uit Nederland, want zij ligt in het ziekenhuis. Ze heeft een aantal absessen en ze is hier ook erg ziek van. Daarna zijn we naar een bijeenkomst geweest van een nederlandse vrouw en een Afrikaanse vrouw die een foudation opgericht hebben. Dit was leuk om te zien en ook fijn omn even met wat nederlanders te praten:).

Nou jongens, ik heb nog veel meer gedaan deze dagen, maar is te veel om op te schrijven. Oohw ja heb al wel een vriendje. Ik speek hem elke ochtend en avond als ik mijn tanden ga poetsen bij de wasbak, Mr kakkerlak!! Erg lief van hem dat hij steeds even door een gaatje komt kijken, als ik daar zo maar alleen sta.

Tot gauw jongens, moet weer gaan, ik hoop jullie snel weer op to date te kunnen houden!!

Inzamelingsactie info volgt!

Veel liefs dikke kus Wenske

Laatste dagje thuis!

Ja, daar gaan we dan! M'n laatste dagje thuis, nog alles even goed regelen en checken. Koffertje is zo goed als gepakt, aardig vol ook moet ik zeggen:). Lekkere dingetjes voor mezelf, voor het geval ik daar echt niks lust. Wat lekkers voor mijn gastgezin en spelletjes, cadeautjes voor de kinderen van het gastgezin. Het is nog niet precies bekent, hoeveel we met z'n alle hebben opgehaald voor de inzamelingsactie, want er willen een aantal mensen nog storten (loon is net weer gestort!), dus dat horen jullie later. Wel zijn er een hoop mensen erg enthousiast geweest en die mensen wil ik nogmaals super bedanken voor hun medewerking!

Nu zal ik echt pas weer wat mailen als ik in Afrika ben. Bedankt allemaal voor jullie enthousiasme, steun en succesje, doet me goed!:)

Liefs Wen

Inzamelingsactie!

Er zijn nog wat mensen die graag willen doneren. Bij deze wil ik even laten weten dat het nog kan tot en met 28 september. Daarna is de bankrekening gesloten:). Het daarvoor speciaal aangemaakte bankrekening nummer is: 3311.391.411.

Bedankt en tot gauw!! Liefs Wen